نام و نام خانوادگی: محمد مهدی محمودی وند                           تاریخ:05/08/1392

عنوان آزمایش: شناسایی برخی از کاتیون ها و آنیون ها

هدف آزمایش: شناسایی آنیون های (I¯) ، (Br¯) و (Cl¯)

مواد و ابزار لازم: سه لوله آزمایش، جا لوله ای، ((Ag+ (I¯) ، (Br¯) و (Cl¯) ، آمونیاک ، اسید نیتریک

تئوری آزمایش:

آنیون

آنیونهای تک‌اتمی از اتم فلزات به وجود می‌آیند. نام آنها از طریق حذف بخش آخر نام عنصر و افزودن پسوند "- ید" به باقیمانده به دست می‌آید. -Cl یون کلرید است. 2-O ، یون اکسید است. 3-N یون نیترید است. اما ، تمام آنیونهایی که نامشان به "ید" ختم می‌شود تک اتمی نیستند. بلکه معدودی آنیونهای چند اتمی نیز نامشان با این پسوند ختم می‌شود. مثلا -CN یون سیانید است. -OH یون هیدروکسید است. 2-O2 یون پروکسید است.
آنیونهای چند اتمی بسیاری شناخته شده‌اند. بعنوان مثال 2-O2 یون پراکسید ، Cr2O7-2 یون کرومات ، SO3-2 یون سولفیت و 3-AsO4 یون آرسنات است.

یون چند اتمی

این یون ، یونی است که از چند اتم که با یکدگیر پیوند کووالانسی دارند، بوجود می‌آید. کایتونهای چند اتمی معدودند و دو نوع نمونه متداول عبارت اند از :

+NH4 یون آمونیوم و 2+Hg2 یون جیوه (I) یا یون مرکورو.

یون 2+Hg2 یون جیوه I نامیده شده است. زیرا می‌توان آن را متشکل از دو یون +Hg (که با یکدیگر پیوند کووالانسی دارند) در نظر گرفت.

شناسایی آنیون ها

کيمياگران اوليه براي گوگرد نماد مثلثي که در بالاي يک خط قرار داشت در نظر گرفته بودند. اين کيمياگران از روي تجربه مي‌دانستند که عنصر جيوه مي‌تواند با گوگرد ترکيب شود .

سوگند يا سئوکند در اصل به معناي گوگرد بوده است. در دوران گذشته يکي از روش‌هاي نهايي اثبات اتهام يا برائت متهمان، خوراندن آب گوگرد به آنان بوده است. چنانچه متهم بعد از خوردن گوگرد يا همان سوگند زنده مي‌ماند، حکم به برائت وي مي‌دادند. اصطلاح سوگند خوردن که تأکيد شخص بر صحت گفته‌هايش است، در اصل از همين آيين گرفته شده است .

آنتوان لاووازيه توانست مجامع علمي را متقاعد کند که گوگرد يک عنصر است و نه يک ترکيب.

ترکيبات

يک ترکيب آلي گوگرددارdithianeاست .از آنجايي که گوگرد يک نافلز است انواع ترکيبات يوني به وجود مي‌آورد.

روش کار:

ابتدا مقداری از کلر (cl¯) را درون لوله ی آزمایش می ریزیم و به لوله ی آزمایش نقره (Ag+) اضافه می کنیم و می بینیم که ته لوله که (AgCl) تشکیل شده است، یک رسوب سفید تشکیل شده که تشخیص دهنده ی کلر (cl¯) است. حال درون لوله ای دیگر ید (I¯) می ریزیم و باز به آن نقره (Ag+) اضافه می کنیم و (AgI) درست می شود که ته این لوله یک  رسوب زرد رنگ درست می شود و درون آمونیاک هم به صورت نامحلول است که این تشخیص دهنده ی ید (I¯) است. حال درون لوله ی سوم برم (Br¯) می ریزیم و به آن نقره (Ag+) اضافه می کنیم. می بینیم که یک رسوب زرد کم رنگ ته لوله تشکیل می شود. حال به آن آمونیاک اضافه می کنیم و می بینیم که به مقدار خیلی کم رسوب درون آمونیاک حل می شود که با چشم دیده نمی شود که این تشخیص دهنده ی برم (Br¯) است. حال هر سه آنیون های (I¯) ، (Br¯) و (cl¯) را درون لوله ای می ریزیم و به آن نقره (Ag+) اضافه می کنیم و می بینیم که زرد کم رنگ می شود. حال به آن اسید نیتریک اضافه می کنیم و می بینیم که زرد پر رنگ می شود.

نتیجه گیری: نتیجه می گیریم که با این آزمایش ها می توانیم آنیون های (I¯) ، (Br¯) و (Cl¯) را تشخیص داد.

مواردخطا: 1-خطای دید  2- حل شدن آنیون ها درون محلول ها   3- خالص نبودن مواد

zahra710.blogfa.com   منابع: سایت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: